پرش به محتوا

کابل کشی هوایی فیبر نوری

کابل کشی هوایی فیبر نوری یکی از روش های نصب کابل فیبر نوری می باشد. در برخی مناطق به علت شرایط خاص جغرافیایی یا بافت محل امکان کابل کشی زمینی وجود ندارد. همچنین ممکن است امکانات و زیر ساخت کابل کشی هوایی موجود باشد که باعث کاهش هزینه فیبر کشی می شود. در این موارد و مشابه آن از کابل کشی هوایی فیبر نوری استفاده می کنیم.

فیبر نوری در رسته کابل های مخابراتی و فشار ضعیف قرار گرفته و از اصول کابل کشی این دسته از کابل ها پیروی می کند. البته فیبر نوری به علت ساختار آن دارای حساسیت بیشتری بوده و موارد بیشتری نیز می بایست مورد توجه قرار بگیرد.

کابل کشی هوایی فیبر نوری

کابل فیبر نوری هوایی

کابل فیبر نوری هوایی

کابل فیبر نوری هوایی باید دارای ویژگی های زیر باشد

  • عدم نفوذ آب به داخل آن
  • دارای روکش لوز تیوب loose-tube
  • روکش اوت دور مقاوم در برابر شرایط جوی سرد و گرم
  • دارای قابلیت Self Support
  • مقاوم برابر اشعه ماورا بنفش و تشعشعات میدانی

مراحل کابل کشی فیبر نوری هوایی

بستر سازی کابل کشی هوایی فیبر نوری

کابل کشی هوایی فیبر نوری می تواند بر روی دیوار و یا دکل اجرا گردد. برای هر کدام از این روش ها بستر خاص آن را اجرا می کنیم.

کابل کشی فیبر نوری بر روی دیوار

ابتدا می بایست بستر لازم جهت فیبر کشی را فراهم نمود. نصب فیبر بر روی دیوار می تواند از داخل لوله گالوانیزه و یا سینی فلزی انجام پذیرد. هر جند فیبر های نوری Outdoor دارای استحکام در برابر شرایط سخت می باشند اما به دلیل جلوگیری از ضربه و آسیب های عمدی یا سهوی می بایست داخل بستر مناسب اجرا شود. در صورتی که تعداد فیبر نوری کم باشد می توان از لوله گالوانیزه با قطر حداقل 1.5 برابر کابل بهره گرفت. زمانی که تعداد کابل فیبر نوری زیاد باشد سینی فلزی می تواند تعداد بیشتری کابل را در خود جای دهد. در هنگام اجرای کابل کشی فیبر نوری داخل سینی و لوله باید مواظب زوایا بود تا فیبر دچار خمش زیاد نگردد. بدین منظور از زوایای پهن و زانویی با قطر مناسب استفاده می کنیم.

کابل کشی فیبر نوری بر روی دکل

در این نوع کابل کشی نیز ابتدا نیاز به بستر سازی داریم. در صورتی که بستر مناسب وجود نداشت اقدام به نصب دکل می نماییم.

ابتدا نقشه مسیر را مورد مطالعه قرار داده و موانع را شناسایی می کنیم. مسیر را مشخص و ارتفاع دکل مورد نیاز را حساب می کنیم. به طور عموم از دکل های 6 یا 8 متری جهت کابل کشی هوایی استفاده می شود اما در صورت نیاز این متراژ قابل تغییر می باشد.

در صورتی که اجرا در شهر و جاده باشد با شهرداری و اداره راه و سایر ادارت مرتبط هماهنگی و مجوز لازم را اخذ می نماییم.

محل نصب دکل ها را علامت گذاری کرده و بر روی نقشه مشخص و شماره گذاری می کنیم. فاصله بین دو دکل معمولا 30 متر در نظر گرفته می شود که با توجه به مسیر قابل تغییر است.
محل نصب دکل ها حفاری شده و فوندانسیون لازم نصب می گردد.

نصب کابل فیبر نوری روی دکل

پس از اتمام نصب دکل ها اقدام به کابل کشی فیبر نوری می نماییم.برای کابل کشی دمای کابل باید 25 درجه سانتیگراد باشد تا دچار شکستگی نشود. حمل و باز کردن کابل از روی قرقره باید با احتیاط انجام شود و در صورت خرابی نسبت به تعویض آن اقدام شود. مرکز خدمات فیبر نوری تیما شبکه این امر را توسط متخصصین مجرب به اجرا در می آورد تا پروژه به بهترین نحو ممکن به اتمام برسد.

بیشتر بخوانید: کابل کشی زمینی فیبر نوری